SAMEN
CONSTANTIA!
100 jaar Constantia Wanroij. Voorzitters aan het woord.
Terugblik door Frans Geurts (voorzitter 2007 – 2016)
Renovatie van de kantine.
In de jaarvergadering van september 2007 ben ik voorgedragen als voorzitter. Eén van de aandachtspunten die op mijn bordje kwam was de renovatie van de kantine. De voorbereidingen en ideeën waren al onder leiding van de vorige voorzitter opgestart. De noodzaak werd echter steeds groter toen we met pijn en moeite door de NEN-keuring van de elektriciteit kwamen. Af en toe viel zelfs de stroom uit en zonder NEN-keuring was t niet te verzekeren. Ook de gevelkachels die de kantine moesten verwarmen waren er in 1973 2e hands ingekomen. Terecht moeten gebouwen veilig zijn en met de huidige energieprijzen was ‘t een catastrofe geworden.
Je kunt wel een idee hebben maar dat moet ook omgezet worden naar concrete plannen welke ook nog financieel haalbaar moeten zijn. Gezien de omvang van ‘t project hadden we dat opgedeeld in 3 fases. Als 1e een nieuwe opslagruimte die bij aanvang van de 2e fase (renovatie kantine en uitbreiding met scheidsrechterslokaal en 2 kleedlokalen) als noodkantine ingericht kon worden. De 3e fase, overkapping tussen kantine en oude kleedlokalen en tussen oude kleedlokalen en opslagloods is niet uitgevoerd. Dat was ook niet direct noodzakelijk. Bovenstaande stappen zijn ook gecommuniceerd en goedgekeurd door (ingelaste) ledenvergaderingen.
Eerst is ’t kassahokje langs de parkeerplaats van de chinees gesloopt en zijn de bossages daar weggehaald en is daar de opslagloods gebouwd. Begin 2010 is de opslagloods in gebruik genomen. Dit liep relatief gemakkelijk en vlot. Toen we begonnen met de renovatie van de kantine heeft de opslagloods de eerste jaren dienstgedaan als kantine. De renovatie van de kantine had wat meer voeten in aarde. Met name de bar “in t midden” gaf behoorlijk wat discussie waarvoor ook extra overleggen met vrijwilligers noodzakelijk waren. Uiteindelijk is iedereen blij dat ‘t toch doorgegaan is zoals de kantine nu is. De inrichting, kleurstelling, fotowand en de bijnamen. Nog steeds zien we verbaasde blikken bij mensen als ze voor ‘t eerst in de kantine komen. Opmerkingen die voorbij kwamen zijn: dit is de mooiste kantine die ik gezien heb en ik mis de 18 holes.
Op 31 augustus 2012 is t clubhuis officieel geopend.
Gelijktijdig met de fysieke bouw loopt ook nog t administratieve en financiële proces. Eerst moeten er tekeningen gemaakt worden en de bouwvergunning aangevraagd worden. Daarbij hoort ook een financieel plaatje. Onder leiding van de vorige voorzitter was al gestart met ‘t reserveren van een bedrag voor de verbouwing. ’t Hele plaatje zou rond de € 400.000,- gaan kosten. Er was nog een heel gat te vullen. Daarvan ook wel enkele nachten wakker gelegen (en ik niet alleen). We hebben in korte tijd de contributie (fors) verhoogd zodat die op niveau kwam van omliggende verenigingen. Dat zijn structurele inkomsten. Daarnaast konden we gebruik maken van de IDOP-regeling. IDOP staat voor Integraal Dorpen Ontwikkelings Plan en was een regeling vanuit de provincie met subsidie vanuit Brussel. De gemeente St Anthonis en de dorpsraad had voor Wanroij meerdere projecten ingediend bij de provincie zoals o.a.de Sporthal, uitbreiding Wapen van Wanroij, Bredeschool en Giesenplein. Constantia mocht ook met de regeling meeliften wat uniek was voor een vereniging. Van de totale kosten zou via de IDOP 25% gesubsidieerd worden. Bij de IDOP-regeling hoorde ook dat je vrijwilligersuren mocht meenemen als kosten tegen € 20,- per uur. Dat moest wel per datum, persoon en activiteit vastgelegd worden. Gelukkig beschikte Constantia over veel gedreven vrijwilligers die vele uren in de bouw gestoken hebben. Dat scheelde al aardig in de kosten en bracht daarnaast nog geld op. Dat de provincie (of Brussel?) op t einde de regeling met betrekking tot de vrijwilligersuren wijzigde gaf weer nieuwe zorgen maar alles is goed gekomen.
Daarnaast ook enkele keren met de penningmeester naar de bank geweest maar een lening konden we steeds uitstellen. Dat kwam ook door de opstelling van DBO/WACO waar we als vereniging een mooi bedrag konden lenen en af te lossen in 20 jaar. Ook zijn er renteloze obligaties verkocht waarvan jaarlijks 1/20e deel wordt uitgeloot. Alles loopt volgens planning.
Door in de 2e fase de kantine te verplaatsen naar de nieuwe loods kwam er bij de leden ook extra motivatie vrij en zag men een doel. De omzet ging ondanks (of dankzij) de aparte situatie omhoog wat ook weer voor extra inkomsten zorgde. Wel hebben we als vereniging bij de bouw de stelregel gehanteerd om de materialen en diensten bij onze sponsoren onder te brengen. Onze zienswijze was: voor wat hoort wat. Dat zie ik nu nog steeds in de club.
Frans Geurts