• SAMEN 

    CONSTANTIA!

  • In Memoriam. 

    Henk Pijnappels; Overleden 26 maart 2020.

    Constantia treurt om het verlies van een clubicoon. Ons lid, vrijwilliger, supporter Henk Pijnappels is overleden op 71 jarige leeftijd. Henk was een Constantiaan in hart en nieren.

    Als ik aan Henk Pijnappels denk, denk ik aan het groen en geel van Constantia. Henk had een groen/geel hart. De club waar Henk bergen werk verzet heeft tijdens zijn 60-jarig lidmaatschap. Je zag Henk altijd op het sportpark. Hij was vanaf de jeugd actief als voetballer en werd al snel vrijwilliger. We kennen Henk bij Constantia als trainer, leider, lid van de jeugdcommissie, grensrechter bij Constantia 1, clubscheidsrechter, buschauffeur bij het bezoeken van eredivisiewedstrijden met de jeugd, scheidsrechtercoördinator bij de jeugd, lid van de onderhoudsploeg, lid van de club van 50, verzorger van de ballen en materialen, 25 jaar organisator van de bloemenactie, jarenlang beheerder van de regeninstallatie en hondstrouwe supporter van t Urst,  

    Hij was erg betrokken bij het lief en leed van de club.

     


  • Constantia is Henk hiervoor erg dankbaar. Hij was  Superconstantiaan (1988), lid van verdienste (2001) en hij kreeg de  zilveren KNVB waarderingsspeld (2013).
    Als voetballer was Henk technisch geen wonderkind, maar met zijn  tomeloze inzet en energie schopte hij het tot ’t Urst en maakte hij menig buitenspeler wanhopig. Henk kwamen ze minstens 3 x tegen want hij was een echte terriër die in duels moeilijk te verslaan was.  Zijn kameraden noemden hem  ‘Klêne’.  Hij ging echter voorop in de strijd, en verzaakte nooit. Een voorbeeld van de echte Constantia-spirit. 

    Henk heeft opvallend veel voetbalsuccessen gekend. O.a. in de zestiger jaren kampioen met de B1 en de  A1 en het kampioenschap met Constantia 1 in 1969 en in 1983 kampioen met Constantia 6.  Met zijn buurt Libera werd ie winnaar van het eerste Stertoernooi in 1978.

    Henk was bijna dagelijks op het sportpark. Constantia maakte deel uit van zijn dagelijkse leven. Henk was een doener en was er ‘enne met tempo’. Henk had een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Hij zag werk en pakte het ook direct op. Hij stond altijd klaar als er iets moest gebeuren. Hij was hierbij gezond eigenwijs.

    Henk hield ook van gezelligheid op de club. Op donderdagavond, een pilsje pakken met zijn maten om het dan vaak nog beter te weten dan alle anderen aan de tafel. Lief en leed werd gedeeld. Ook op zondag na de wedstrijd van ‘t Urst een pilsje pakken aan de bar in ons mooie clubhuis. Dan genoot ie met zijn twinkelende pretoogjes.

    Henk had de laatste weken te maken met een ongekend lastige tegenstander, die zijn gezondheid verslechterde; maar Henk kennende geeft ie niet op en wint ie duels vanuit verslagen positie. Deze keer ging het anders, Henk moest capituleren en ging strijdend ten onder. Het was goed zo.

    Henk, we gaan je enorm missen bij Constantia, je aanwezigheid met je zwarte petje, je schelle stem, je  aandacht voor al  die kleine dingen op het sportpark. Dank je wel voor alles wat je gedaan hebt voor Constantia, jouw club!  Dat zullen we nooit vergeten. 

    Als club willen we afscheid nemen van Henk en hem gedenken voor alles wat ie voor Constantia betekend heeft. Dit zullen we doen op een moment als de situatie dat weer toelaat.

    Wij wensen Betsy, Jurgen, Christian en overige naaste familie, vrienden en collega-vrijwilligers van W.V.V. Constantia heel veel sterkte met dit verlies.

     

    Het hoofdbestuur van W.V.V. Constantia